เซคันด์ไลฟ์
เซคันด์ไลฟ์ (Second Life: SL) เป็นโลกเสมือนบนอินเทอร์เน็ต เริ่มให้บริการเมื่อราว พ.ศ. 2546 พัฒนาโดยบริษัทลินเดนรีเสิร์ช (นิยมเรียกกันว่า ลินเดนแล็บ) และได้รับความสนใจในทางสากลผ่านสื่อข่าวเป็นกระแสหลักในช่วงปลายปี พ.ศ. 2549 ถึงต้นปี พ.ศ. 2550 สามารถใช้บริการเซคันด์ไลฟ์ผ่านทางโปรแกรมลูกข่ายที่ชื่อว่า Second Life Viewer ซึ่งดาวน์โหลดได้จากเว็บไซต์หลัก ผู้ใช้งานแต่ละคนจะเรียกว่า ผู้อาศัย (Resident) ซึ่งสามารถสื่อสารหรือแสดงปฏิสัมพันธ์กับผู้ใช้คนอื่นผ่านการแสดงออกของอวตาร (avatar) โปรแกรมดังกล่าวเป็นระดับการพัฒนาขั้นสูงของบริการเครือข่ายเชิงสังคมผสานเข้ากับมุมมองทั่วไปของเมทาเวิร์ส (metaverse) ผู้อาศัยแต่ละคนสามารถสำรวจ พบปะกับผู้อาศัยอื่น คบหาสมาคม มีส่วนร่วมในกิจกรรมส่วนบุคคลหรือเป็นกลุ่ม สร้างและซื้อขายไอเทม (ทรัพย์สินเสมือน) หรือให้บริการใดๆ บนเซคันด์ไลฟ์ เซคันด์ไลฟ์เป็นหนึ่งในโลกเสมือนที่ได้รับแรงบันดาลใจจากความเคลื่อนไหวทางวรรณกรรมที่เรียกว่า ไซเบอร์พังก์ (cyberpunk) และนวนิยายของนีล สตีเฟนสัน (Neal Stephenson) เรื่อง Snow Crash จุดมุ่งหมายของลินเดนแล็บคือสร้างโลกใหม่ที่คล้ายเมทาเวิร์สซึ่งสตีเฟนสันอธิบายไว้ว่า เป็นโลกที่ผู้ใช้งานสร้างขึ้นเอง และผู้คนสามารถมีปฏิสัมพันธ์ เล่นด้วยกัน ทำธุรกิจ หรือการสื่อสารอย่างอื่นเซคันด์ไลฟ์มีหน่วยเงินเป็นของตัวเองเรียกว่า ลินเดนดอลลาร์ (Linden Dollar: L$) และสามารถแลกเปลี่ยนได้กับหน่วยเงินจริงเป็นดอลลาร์สหรัฐ ในตลาดที่ประกอบด้วย ผู้อาศัย ลินเดนแล็บ และบริษัทในชีวิตจริง
แม้เซคันด์ไลฟ์จะถูกเรียกว่าเกมในบางครั้ง แต่ก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ ถึงแม้อาจจัดได้ว่าเป็นเกมอย่างหนึ่งที่พื้นฐานที่สุด แต่เซคันด์ไลฟ์ก็ไม่มีแต้ม คะแนน ผู้ชนะหรือผู้แพ้ ระดับ กลยุทธ์ในการจบเกม หรือคุณสมบัติอื่นใดที่จะระบุว่าเป็นเกม แต่ถึงกระนั้น ในโลกของเซคันด์ไลฟ์อาจมีเกมให้เล่นด้วยก็ได้ โปรแกรมนี้เป็นเพียงสภาพแวดล้อมเสมือนที่วางโครงสร้างไว้บางส่วน ที่ซึ่งตัวละครจะต้องรับผิดชอบกิจกรรมใดๆ ด้วยตัวเอง เพื่อความบันเทิงส่วนตัว บัญชีผู้ใช้ทั้งหมดของเซคันด์ไลฟ์ได้รับการลงทะเบียนมากกว่า 8.5 ล้านบัญชี ถึงแม้ว่าจะมีหลายบัญชีที่ไม่ได้ใช้งาน ผู้อาศัยบางคนก็อาจมีบัญชีมากกว่าหนึ่ง และไม่มีตัวเลขใดที่ได้รับรายงานอย่างเป็นทางการ ถึงอย่างไรก็ตามสิ่งที่เด่นชัดก็คือ เซคันด์ไลฟ์มีคู่แข่งหลายโปรแกรมที่โดดเด่น เช่น อิมวู (IMVU), แทร์ (There), แอ็กทีฟเวิลด์ส (Active Worlds) และเรดไลต์เซนเทอร์ (Red Light Center)
มีข้อยกเว้นเล็กน้อยในเรื่องการใช้คำในการอ้างถึงบุคคลที่มีมากกว่าหนึ่งบัญชี ในกรณีนี้บัญชีหลักจะเรียกว่าผู้อาศัยตามปกติ ส่วนบัญชีอื่นๆ จะเรียกว่า ผู้อาศัยสำรอง (Alt) ซึ่งสามารถเปลี่ยนมาเป็นผู้อาศัยหลักได้ อย่างไรก็ตาม ผู้อาศัยจะต้องลงทะเบียนและเสียค่าธรรมเนียมเพื่อให้สามารถมีบัญชีผู้ใช้ได้มากกว่าหนึ่ง แม้ว่าหลังจากเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2549 ก็ยังไม่มีกระบวนการยืนยันตัวตนเพื่อป้องกันผู้ใช้งานสร้างบัญชีแรกด้วยข้อมูลเท็จ ซึ่งมักจะเกิดขึ้นเป็นประจำ ทั้งบัญชีพื้นฐานและบัญชีสิทธิพิเศษก็เรียกว่าผู้อาศัยเหมือนกันโดยไม่มีข้อยกเว้น อย่างไรก็ตาม ผู้อาศัยที่สร้างบัญชีใช้งานตั้งแต่รุ่นบีตา และผู้อาศัยที่สมัครสมาชิกตลอดชีพในราคา 225 ดอลลาร์สหรัฐ จะเรียกว่า สมาชิกกฎบัตร (Charter Member)
ผู้อาศัยแต่ละคนจะปรากฏตัวเป็นอวตา (avatar มักย่อว่า av, avi, ava) อวตารแบบพื้นฐานคือรูปแบบมนุษย์ชายหญิง ที่สามารถปรับแต่งลักษณะทางกายภาพได้อย่างกว้างขวาง เช่น รูปร่าง ความอ้วนความผอม สีผิว นัยน์ตา ทรงผม รวมทั้งเสื้อผ้า แว่นตา รองเท้า กำไลหรือแหวน เป็นต้น นอกเหนือจากนั้นผู้อาศัยยังสามารถปรับแต่งอวตารให้เป็นสิ่งมีชีวิตอื่นที่คล้ายมนุษย์ สัตว์ มนุษย์ต่างดาว หรือเป็นหุ่นยนต์ก็ได้ อวตารสามารถเป็นผลงานสร้างสรรค์และแสดงให้เห็นถึงตัวจริงของผู้อาศัย บุคคลหนึ่งสามารถสร้างอวตารเพื่อสื่อให้เห็นถึงผู้ใช้ในโลกแห่งความเป็นจริงที่สร้างมันขึ้นมา สามารถปรับแต่งให้ตัวสูงขึ้น เพิ่มกล้ามเนื้อ หรือเพิ่มจุดสนใจให้กับตัวเองได้ เป็นต้น เซคันด์ไลฟ์เปิดให้ผู้อาศัยทุกคนใช้ความคิดสร้างสรรค์ได้อย่างเต็มที่ในการออกแบบอวตาร และสามารถกระทำได้ง่าย ผู้อาศัยคนหนึ่งๆ จึงไม่จำเป็นต้องมีลักษณะเดิมอย่างที่เห็นครั้งแรกเสมอไป และเปลี่ยนไปได้ตามต้องการ
ในเซคันด์ไลฟ์ สามารถติดต่อสื่อสารด้วยการพิมพ์ข้อความได้ 2 ทางคือ การพูดคุยแบบธรรมดา (chat) และการส่งข้อความด่วน (IM) การพูดคุยแบบธรรมดาใช้กับการสนทนาที่เป็นสาธารณะระหว่างอวตารตั้งแต่สองคนขึ้นไป และจะสามารถได้ยิน (มองเห็นข้อความ) ในระยะ 20 เมตรจากผู้พูด อวตารยังสามารถตะโกนหรือกระซิบได้อีกด้วย ซึ่งจะได้ยินในระยะ 100 เมตรและ 10 เมตรตามลำดับ ส่วนการส่งข้อความด่วนจะใช้เมื่อเป็นการสนทนาส่วนตัวระหว่างอวตารสองคน หรือระหว่างสมาชิกภายในกลุ่มที่ตนเองเข้าร่วม ซึ่งผู้ใช้งานคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องจะไม่ทราบว่ามีการสนทนากัน นอกจากนั้นการส่งข้อความด่วนยังมีจุดที่แตกต่างจากการพูดคุยธรรมดาคือ ข้อความด่วนสามารถส่งหากันได้โดยไม่จำเป็นต้องอยู่ในระยะใกล้ ซึ่งอีกฝ่ายหนึ่งอาจอยู่ที่ทวีปหรือเกาะอื่นก็ได้ และอวตารอีกฝ่ายหนึ่งไม่จำเป็นต้องออนไลน์ ซึ่งข้อความที่ส่งไปจะแสดงขึ้นมาหลังจากคนนั้นเข้าสู่ระบบในครั้งถัดไป และตั้งแต่รุ่น 1.18.1.2 เริ่มใช้งานการสื่อสารด้วยเสียง (voice chat) บนกริดหลัก โดยใช้เทคโนโลยีที่เป็นลิขสิทธิ์ของ Vivox